Φαλκενχάιν Ερρίκος

(Falkenhayn, 1861 – 1922). Γερμανός στρατηγός. Υπουργός στρατιωτικών της Πρωσίας το 1913, αντικατέστησε τον φον Μόλτκε, μετά τη μάχη του Μάρνη (1914), στην αρχηγία του γερμανικού Γενικού Επιτελείου. Δραστήριος και βαθύς γνώστης της στρατιωτικής τέχνης, προσπάθησε να συνδυάσει στη διεξαγωγή του πολέμου τη θεωρία του Σχλίφεν, ο οποίος επιδίωκε την εκμηδένιση του αντιπάλου με την τακτική της εξάντλησής του. Αφού κατόρθωσε να προωθήσει τον γερμανικό στρατό έως τη Μάγχη, στράφηκε στη συνέχεια εναντίον της Ρωσίας και σημείωσε λαμπρές νίκες στην Πολωνία. Παρ’ όλα αυτά, δεν εξασφάλισε στο Χίντεμπουργκ τα μέσα για το αποφασιστικό χτύπημα επιμένοντας στην άποψη ότι η μάχη φθοράς θα απορροφούσε όλες τις γαλλικές εφεδρείες. Η αποτυχία του γερμανικού στρατού στο Βερντέν στάθηκε η αιτία να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του (1916). Ως αρχηγός της 9ης στρατιάς, πήρε μέρος στη συντριβή της Ρουμανίας. Αργότερα, ως διοικητής τμήματος της στρατιάς της Μικράς Ασίας, δεν κατόρθωσε τον χειμώνα του 1917-18 να αποτρέψει την κατάρρευση του τουρκικού μετώπου. Το 1918, επικεφαλής της 10ης γερμανικής στρατιάς, κατέλαβε την Ουκρανία.